Who the f*ck are you?
Pedalsteelist en tevens de oudste van het hele stel. Ik speel vanaf mijn 16de steel in diverse bandjes, waarbij Bulletproof de bekendste onbekende band was. Na een flink aantal jaren heel rustig aan gedaan te hebben heb ik drie jaar geleden de draad weer opgepakt. Tijdens een feestje van de partner van de haas vorig jaar overleden banjoïst Henk, heb ik samen met de toenmalige theOSC op steel gemuciceerd. Dit beviel aan beide kanten zo goed dat ik gevraagd werd om eens een keer te repeteren. We waren erg enthousiast en ik ben gevraagd om als Dick niet kon als inval-contrabassist! mee te spelen. Mocht ie er wel zijn, tsja dan op steel. Gelukkig hebben we nu Neeltje als invaller zodat ik de mooiste en leukste hobby kan uitvoeren, pedalsteelguitar spelen!
Wat is voor jou het ultieme OSC-gevoel?
Ongedwongen, gezellig, met elkaar heerlijke muziek maken. De met humor doorspekte presentatie van Martijn waar je elke keer weer om kunt lachen omdat ie zelf niet weet waar het verhaal heen gaat. Het onzekere dat je niet weet of je nou 1,2,3,4 of 5 solo’s moet maken, dit wordt vaak door Martijn een halve maat vooraf verbaal duidelijk gemaakt. Dus veel improviseren in vaak een behoorlijk tempo.
Welk optreden is je het meest bijgebleven? (En waarom?)
Met tOSC? Oef, dat is een moeilijke, bijna elk optreden is uniek en ik kijk er met veel plezier op terug, of het nou in een jazzclub, hamburgertent in Solingen of een theater is.
Waar wil je ooit nog eens optreden?
Op een mooie farm in Texas, bij een graadje of 25 net als de zon ondergaat bij een groot kampvuur met al mijn vrienden